واکنش پرخاشگرانه نشان ندهید:

مهم ترین توصیه این است، اگر یاد نگیرید خونسردی خود را حفظ کنید، کودک همیشه هشدار شما را در حافظه اش می سپارد . او می تواند با بی دقتی از درخت بالا برود، از تپه های بالا غلت بزند و یا به سرعت دوچرخه سواری کند  اما رفتار شما که پر از وحشت است او را بدتر می ترساند، اعتماد به نفسش را از بین خواهد برد و به سقوط بزرگی که از آن می ترسید منجر خواهد شد .

وقتی کودکی زانوی خود را روی آسفالت می کشد صورت وحشت زده شما فورا به او خواهد گفت خطرناک و بنابراین دردناک است. این بدان معنا نیست که رد این شرایط لبخند بزنید بلکه به یادداشته باشید که لبخند نزنید و شعار ندهید که نشان دهید همه چیز خوب است  حتی یک کودک هم سخن دروغ را متوجه می شود ؛ در عوض سعی کنید هیجان را نشان ندهید، حتی اگر درون شما بشکند. به سرعت به کودک نزدیک شوید و چند جمله آرامش بخش بگویید واو را در آغوش بگیرید. در آغوش پدر و مادر، او بلافاصله احساس امنیت می کند.

حساسیت را کم کنید

افتادن یا دیگر شرایط ناخوشایند ، بسیار ترسناک است و ترس بیشتر باعث افزایش درد می شود . اما اگر به چنین چیزهایی عادت کنید دیگر خیلی وحشتناک به نظر نخواهند رسید.

مسئله اصلی در مورد کودکان خجالتی عدم انعطاف‌پذیری آنها و مساله آنها دربرقراری ارتباط است. این کودکان حتی در ابتدا هنگام ورود به جمع‌های خانوادگی هم مشکل دارند و ورودشان به محیط‌هایی مثل مهدکودک و مدرسه هم سخت است و گاهی حتی تا ۳ ماه طول می‌کشد تا با محیط جدید کنار بیایند. توصیه اصلی به مادر و مربیان آموزش برقراری ارتباط درست به کودک است. اگر کودک در محیط مهد و مدرسه، مربی خوش‌رو و خوش‌خلقی داشته باشد که روی رابطه با کودک کار ‌کند یخ این کودکان زودتر آب شده و سریع و بهتر‌ ارتباط برقرار می‌کنند.

در مورد تو سری خور بودن هم باید بگویم به خودی خود کودکان دیرجوش مشکل‌دار نیستند اما چون جسارت کمی دارند از حق خود دفاع نمی‌کنند. مثلا در مدرسه توانایی نه گفتن به هم‌کلاسی‌ همسن خود را ندارند و گاهی خوراکی و پولشان توسط دیگران برداشته می‌شود و اعتراضی نمی‌کنند. حتی این کودکان برای آنکه دوستی داشته باشند حاضرند پول یا مواد خوراکی‌شان را باج دهند. به واسطه آموزش‌ مهارت‌های اجتماعی که شامل آموزش جسارت‌ورزی، افزایش اعتمادبه‌نفس و مهارت‌های ارتباطی است می‌توانیم به کودک کم رو کمک کنیم ارتباط موثر و بهتری با همسالان خود برقرار کنند.

باید اعتماد به نفس این کودکان را تقویت کنیم. غیر از مهارت‌های اجتماعی- ارتباطی باید توانمندی‌های این کودکان را هم ارتقا ببخشیم چون کودکان دیرجوش از ورود به هر رقابتی اجتناب می‌کنند. رقابت‌پذیر نیستند و اگر وارد کلاس‌هایی شوند که در انتها باید مورد ارزیابی قرار بگیرند معمولا کلاس‌ها را ادامه نمی‌دهند و از حضور در محیط‌هایی که مورد قضاوت قرار می‌گیرند اجتناب می‌کنند. ثبت‌نام در کلاس‌های مختلف با توجه به علایق کودک و تشویق متناسب با پیشرفت کودک لازم است و به افزایش اعتمادبه‌نفس او کمک می‌کند.