اختلال اضطراب در کودک و روش های مقابله با آن

اختلال اضطراب جدایی:

تمامی والدین این نوع از اختلال را کم یا بیش تجربه کرده اند. این نوع از اضطراب از سال سوم زندگی شایع تر می شود. این امر که در زمان جدایی کودک از والدین به ویژه برای اولین بار احساس نگرانی و اضطراب داشته باشد بسیار طبیعی است.

اما پس از گذشت مدت زمان اندکی کودکان به بودن در کنار مراقب و یا پرستار کودک و یا پدرو مادر بزرگ عادت می کنند. اما اگر فرآیند جدایی با بی توجهی و سختگیری والدین همراه باشد و به صورت اصولی صورت نپذیرد، قطعا این فرآیند در کودک مدت زمان بیشتری طول می کشد و عوارض روحی و روانی جبران ناپذیری را برای کودک به همراه خواهد داشت.

اضطراب در کودکانی که ترس از جدایی را با موفقیت پشت سر نگذارند در دوران بزرگسالی نیز ادامه خواهد داشت. این کودکان روزهای زیادی را به بهانه بیماری از رفتن به مدرسه اجتناب می کنند، آن ها مدام به پدرمادر خود می چسبند و در فعالیت هایی که والدینشان حضور ندارند مشارکت نمی کنند.

اختلال اضطراب اجتماعی و یا هراس اجتماعی

در این نوع اختلال بچه ها نسبت به حرف های دیگران بیش از حد احساس ترس می کنند. آن ها از انجام هر کاری ویا زدن هر حرفی می ترسند که مبادا باعث خجالت آنها شود. برخلاف سایر کودکان آنها دوست ندارند که مورد توجه سایرین قرار بگیرند. زمانی که باید در کلاس صحبت کنند واکنش هایی مانند لرزیدن، وحشت زدگی و یخ زدن نشان می دهند.

اختلال خاموشی انتخابی:

در این نوع اختلال، کودکی که از نظرگفتاری فاقد مشکل است در موقعیت های خاص به دلیل ترس از شرایط قادر به صحبت کردن نیست. این کودکان فقط با والدین و نزدیکان خود صحبت می کنند و از صحبت با هم کلاسی و سایر افراد اجتناب می کنند.

طبیعی است که کودکان از تاریکی، هیولا، صدای رعدوبرق و … بترسند. دراین شرایط کودکان، توسط والدین آرامش خود را دوباره بدست می کند. اما در فوبیای خاص کودکان زمانی که از چیزی بترسند به سختی آرام می شوند و بسیار وحشت زده خواهند شد.

والدین و پرستار کودک برای غلبه بر اضطراب کودک چه اقداماتی انجام دهند؟

در اینجا چند راهکار برای کمک به اضطراب در کودک وجود دارد:
از یک رواندرمانگر تخصصی برای کودک خود کمک بخواهید.
از درمانگر بپرسید که شما برای کمک به کودک خود چه اقداماتی باید انجام دهید.
برای مواجه با ترس و غلبه به آن به کودک کمک کنید.
کودک را برای تلاش هایی که در این زمینه انجام میدهد مورد ستایش قرار دهید.
به کودک اجازه دهید تا درمورد احساسات خود با شما صحبت کنید. به او اطمینان خاطر دهید که صحبت های او را درک می کنید.
اجازه ندهید کودک تسلیم شود و یا از چیزی که باعث ترس او می شود دوری کند.

برخی از ترسهای شایع و اضطراب در کودکان با توجه به گروه سنی:

نوزادان و کودکان نوپا

ترس از جدایی از والدین ، غریبه ها ، صداهای بلند ، اشیا و اسباب بازی های حمله کننده

سنین 2-4 سالگی

ترس از جدایی از والدین ، سگها و / یا حیوانات بزرگ ، تاریکی ، خوابیدن به تنهایی ، هیولاها ، صداهای بلند و یا ناآشنا ، سارقین

5-6 سالگی

جدایی از والدین ، سگها ، تاریکی ، تنها خوابیدن ، هیولاها ، اشکالات ، غریبه ها ، گم شدن ، رعد و برق، آسیب های جسمی ، بیماری ، مرگ

سنین 7-12 سالگی

سگ یا حیوانات دیگر ، مسائل مدرسه ، اضطراب عملکرد ، اضطراب اجتماعی ، آتش سوزی ، ارتفاع ، تاریکی ، رعد و برق ، سارقین ، آدم ربایان ، آسیب دیدگی ، بیماری ، مرگ ، بلایای طبیعی ، جنگ هسته ای

نوجوانان

مسائل مدرسه ، اضطراب عملکرد ، اضطراب اجتماعی ، آینده شخصی ، بلایای طبیعی ، جنگ هسته ای